'n Etappe

6-11

Vandaag dus een behoorlijk stuk rijden naar Compomarino. En weer grotendeels over de Strade Adriatico, de SS16. Deze weg doet mij denken aan de beruchte Route 66 in de VS denken. Deze weg loopt vanaf Venetië helemaal naar het zuiden. Alles veranderd onderweg; de lucht, de vegetatie, de bouwstijl, de zee, het landschap, het klimaat en de geschiedenis. Het is ook een drukke weg met veel lokaal verkeer en diegenen die tol weg mijden. Vaak ook een smalle straat door de vele plaatsen waar deze Strade door gaat. Ongeloofelijk dat de route de hoofdverbining is geweest zuid naar noord aan de Adriaatische kust. Men kan het zelfs terug zien in de wegen het binnenland. Bijna alle wegen naar binnen staan dwars op de SS1.  Jammer van de Corona tijd dat we niet meer tussenstops hebben kunnen maken om ook echt de sfeer te proeven in een van de velen koffietentjes.

7-11

Vanmorgen een kleine verkenningstocht gedaan door het deel waar wij staan. We staan bij een bewaakte ressort van appartementen direct aan een pijnboomstrook aan het strand. In het oude deel veel verpauperde appartementencomplexen en veel te koop. Buiten het seizoen en in Corona tijd maakt het een nog troosteloze indruk. Als het strand niet dichtbij was zou het behoorlijk saai zijn.

Het strand levert altijd mooie gezichten op en daar en anno nu dichte strandtenten op. 

8-11

Eerst naar de wasserette. Deze zijn in veelvoud voorhanden hier. We konden zo mooi 2 machines was er doorheen draaien, inclusief het beddengoed. Het prachtige weer met ruim 18 graden en volop zon was het ook goed droog weer. Een lijn tussen de palmbomen spannen en drogen maar. Het voelt voor ons als luxe zo in november tussen de palmbomen de was zien drogen, in zomerkleding het zonnetje te pakken en te lunchen met een pizza en een Italiaanse wijn. Het is genieten!