Ruige zee

22-11

We vertrekken naar een nieuwe plek direct aan de zee, maar een kwartiertje rijden in een nabij gelegen plaatsje van Bari. De zee was ruw. Het waaide behoorlijk, maar droog. De  dag daarvoor hebben we noodweer gehad. De plaats waar we wilde staan zagen we de spetters van de uiteen spattende golven op de rotsen. Dat was wel heel dichtbij. Ook de verderop gelegen plaatsen waren te dicht bij zee. We hebben besloten de zee te verlaten en het binnenland in te gaan. De eerste aangeven overnachtplaats zijn we naar toe gegaan.

Onderweg kwamen we door een plaats Ruligliona. Het zag er arm en troosteloos uit. We reden midden in de wijngaarden en kersenboomgaarden. Op sommige wijngaarden hingen nog dikke trossen witte en rode druiven. Nu staan we op een oude half vervallen parkeerplaats bij een de grote begraafplaats van Turi. Er staan een paar oude olijfbomen en kijken tegen kersenbomen aan.

Vanavond kregen we bezoek van de Carbinieri met blauwe zwaailichten. Zij controleerden even waar we vandaan kwamen en hoelang we in Italië waren. Dat we zeiden dat we uit Nederland kwamen en al 7 weken in Italië waren voldoende en reden weer weg. Ze hebben niet om een paspoort gevraagd en ook niet om de Covid-19 verklaring, die wij permanent bij ons hebben. 

Leve het vrij camperen!