12 dagen

12 september, 73

12 dagen na mijn laatste verhaal weer een nieuw verhaal. Hier zit natuurlijk een 'verhaal' achter. We zijn niet 12 dagen op één plek gebleven en niets beleefd. Belangrijkste reden was dat ik zo stom was tijdens mijn boodschappen in de super mijn leesbril heb laten liggen en diezelfde dag op een plek stonden waar we vijf dagen verbleven en de eerste winkel op 7 kilometer lag. Intussen hebben we Port-des-Barques, Beaumont-Sint-Cyr, Tours en nu staan we La Ferté-Bernard. Morgen reizen we naar het laatste punt van deze reis in Franrijk aan de Somme.

Het zijn allemaal prachtige plaatsen geweest. Het begonmet een fantastisch natuur plek aan de monding van de Charente. Dat was ook het laatste verhaal wat in de stijgers stond. Dat verhaal '1 september' lees je hieronder. Daar hebben we ook besloten dat we niet meer de kusten van de Vendée, Breton en Normandie omdat we eind september thuis moeten zijn vanwege een belangrijke afspraak in het ziekenhuis voor mijn knie.

Het prachtige meer en natuur van Cyr zijn we lang gebleven. Het was lekker warm, voldoende zwemwater, een zonstrand en een vogelreservaat. De foto's die ik heb genomen van het reservaat zijn niet gelukt. Verkeerde afstelling en de camera werkt soms niet meer naar behoren. Het dorpje was het niemandsland van Franrijk. Arm en geen enkele winkel zelfs geen Boulangerie!

Tours was een een echte cultuur stop. We stonden in een voorstad aan de Loire op camping er direct aan een bos in de bocht van deze rivier. Dat we aan een bos stonden hoorden we nachts luid en duidelijk aan de bosuilen. Bij de wandeling door het bos naar de oever van de Loire, wat een schitterend bos is, zagen de andere oever hoog oprijzen met daar boven een van de vele kastelen langs de rivier. Maar wat ons verbaasde zijn raamkozijnen in de rots. Na wat internet speuren blijkt ook dat er heel veel rotswoningen, kerken, schuilplaatsen(o.a joden en hugonoten) wijnkelders, rozen opslag en te zijn. De Romijnen gebruikte deze ondergrondse ruimten al. Tours als oude hoofdstad van het Frankrijk is zoveel dat het een apart verhaal waard is.

Tours

1 september, dag 62

Ik schrijf deze blog, zittend op een bankje, aan zee met uitzicht op zee. Recht tegen over waar we eergisteren waren op het eiland. Hier voor is een strand met een met dijken afgebakend stukje zee. Bij eb blijft het water staan en achter de dijk zie ik de zee terugtrekken, zelfs zover terug dat het droogvalt en het wad te voorschijn komt. Hoe meer het droogvalt des te meer zeevogels ik zie. Aan de rechterkant is een rots met de gebruikelijke stijgers voor het garnalen en kreeft vissen. Als ik achter mij kijk zie ik het eiland Madam en verder wad. Behalve bij het laagste tij dan komt er een weg te voorschijn. Het eiland is ca 2 uur per 12 uur te bereiken. Uiteraard staat er op dit eiland een fort. Bij het zwemmen kijk ik naar de laaggelegen zee en waan ik in een luxueuze vakantieoord. Maar dit strand is voor iedere Frans toegankelijk. Zelfs de parkeerplaatsen zijn gratis. 

Op de 30ste hebben we alvorens naar dit plekje te gaan die vestiging ... op het andere punt van het eiland dat naar het vaste land ligt. De vesting is er groot en in meerdere lagen. Een soort Naarden of Bourtange maar dan 10x zo groot. Het is moeilijk uit te leggen, hopelijk geeft de foto's  een impressie.