Vele verhalen rond de Baie de Nauzan en Conche de Saint-Palais

26 augustus, dag 56

Een paar dagen geleden al begonnen met de blog. Ik kwam er niet toe het af te maken. Te veel verhalen, gebeurtenissen en relaxen aan zee.

We zijn 22 augustus aangekomen in Saint-Palais-sur-Mer een van de vele kleine kustplaatsjes in baaien precies aan de monding van de Gironde waar zoetwater en zoutwater elkaar ontmoeten. De camperplaats staats verscholen op ca 800 meter van het strand bij een klein moerasachtig omgeving en ingeklemd tussen twee campings die hoger gelegen zijn.

De verhalen beginnen op de 23ste, met een baai te vinden waar Simba op het strand mocht komen. Dit allemaal lopend. Ondertussen drie baaien te hebben bezocht, Simba even illigaal, naar het voorbeeld van de vele Fransen, te hebben gezwommen. Want waar ook nergenss mag een hond op het strand. Tussen al deze baaien loopt een wandelpad soms als boulevard, soms verhard, soms tussen de bossen door en soms over de rotsen en bij de steile stukken een leuning. Het is een zeer mooi pad, kilometers lang, om te wandelen. Steeds met de uitkijk naar de andere kant van de Gironde, met de veerdiensten tussen Royan en Bac du Verdon-sur-Mer. Midden in mondig ligt een eilandje met Phare du Gordoaun. Deze vuurtoren staat ook op de Unesco Werelderfgoedlijst.

Op dezelfde dag zijn we middags naar een park gelopen met zwemwater voor Simba. Een erg mooi park en goed onderhouden. Ook hier weer een door het park een trimbaan, basket- en voetbalveld wat tevens een arboretum is. Er staat een oude ficus van 1753. Direct aan het aan het centrum, waar een winkelcentrum met vele kleine winkels te vinden zijn. Bij een boulangerie het enige overgebleven brood gekocht, wat later merkte een mengeling was tussen muesli en vijgenbrood. Hier van een heerlijk tapbiertje genoten alvorens we de weg opgepakt langs de rotsen naar de baai richting de camper. Bij deze baai op een bankje genoten van de opkomende vloed, het als maar kleiner wordende strand en het steeds meer opelkaar pakkene badgasten. Deze dag hebben we afgesloten met een pizza op het terras met zeezicht. Hier moesten we voor het eerst onze Corana-app laten zien. Onbedoeld hebben we die dag meer dan 15 kilometer gelopen. Ans had 4 vier blaren door in vochtige schoen te lopen. Oorzaak: Simba moest zonodig zwemmen.

De overige dagen hebben we heerlijk gezwommen en op de boulevard gezeten. We mochten niet met Simba op het strand maar wel op de boulevard. Daar waar de Gironde en de Atlantische oceaan samenkomen gebeuren er vreemde verschijnselen. Zo is het verschil tussen eb en vloed groot: ca10 meter verschil. In de baai maakt het algauw of men 3 meter of 100 meter strand hebt. Beide hebben we kunnen zien. Op zo'n punt zou ik brakwater verwachten. Niets is minder waar,  het was het hoogste zout percentage tot nog toe aan de kusten van Frankrijk. Zelfs ik kon drijven! Dat we toch aan het einde van de rivier zitten merken we aan het slib. Bij eb moesten we een aantal meters door een dun laagje slib en eenmaal tot borsthoogte in de zee, zakte ik tot mijn kuiten in het slib weg. Geen wonder dat de badgasten het liefst met vloed  de zee in gaan. Dan is er geen slib meer te bekennen. De vloedlijn zijn goed te zien op de foto's.

Het weer wordt de komende dagen iets minder warm. Ach wat is iets minder, als het in Nederland 18 graden is. Komende dagen wordt het 24 graden. Tijd om te vertrekken. Morgen reizen we af naar een eiland in de oceaan. Voor de laatste keer op de boulevard van Baie de Nauzan zitten en zwemmen in een rustige zee. De temperatuur vandaag: 29 graden. Zeewater: 23 graden! Het is genieten.