Tussenplaats Hermeskeil

8 juli, dag 6

Besloten om een stuk zuidelijker te rijden. Reden: de zomer wil niet vlotten in het westen van Europa. Onze tussenstop is Hermeskeil, ge kozen voor een camperplaats met tappunt voor water en lozen van vuilwater en chemisch toilet.

Onze navigatie staat in gesteld om groene wegen te nemen. Onderweg leidde de navigatie ons door het Unesco Geopark Vulkaneifel. Een mooi gebied tussen de ronde heuvels. Zeker om een keer terug te komen. Voor ons was het de eerste keer dat we met de camper over smalle wegen door heuvelgebied reden. Dat was even wennen. Het ging erg goed en de camper had veel kracht over. Het tweede deel ging helaas over de Duitse autobaan met heel heel veel regen. De regen hield pas op na dat gearriveerd waren op onze plek waar geen plekje vlak is. We staan ondanks de waterpas blokken scheef. 

9 juli, dag 7

De eerste week is bijna voorbij voordat we er erg in hebben. We blijven nog een nachtje. Het ziet er steeds meer uit dat we het prettig vinden 2 of 3 dagen ergens te blijven staan. Veel lezen en de omgeving te verkennen. Dat levert altijd verrassingen op. Soms groot, soms klein. Zo ook dit keer: Een rotsplantentuintje waarin oude schoenen als bloempotten worden gebruikt. Een klein beekje door de stad die veelal onder de straten doorloopt en af en toe hoort en ziet door een tuin. Dat doet mij denken aan de serie Frida Klein met de verdwenen  rivieren van Londen van Nicci French. Een natuurpark van eeuwen oude bomen.

Morgen gaan we Frankrijk binnen. Tot Saarbrucken wordt het de autobahn, daar gaan we over tot veelal de 'N' en 'D', die mooi moeten zijn in Frankrijk.